Het droge en het vochtige – een korte verkenning op fascistisch grondgebied

Velen hebben zich afgevraagd ofMax Aue, de hoofdpersoon in DeWelwillenden, enkel en alleen een fictief karakter was. In Het droge en het vochtige, het nieuwe boek van Jonathan Littell, staat Léon Degrelle, leider van deWaalse fascisten, centraal. In 1941 is Degrelle als vrijwilliger toegetreden tot deWehrmacht, twee jaar later tot deWaffen-ss. Het is zeker niet zo dat Aue en Degrelle één op één dezelfde zijn,maar er zijn beslist overeenkomsten tussen het leven en het karakter van deze Belg en de romanfiguurMax Aue. Jonathan Littell benadert de figuur van Degrelle via een psycholinguïstische studie over La campagne de Russie. Dat is een autobiografische tekst van Degrelle, verschenen in 1949. Hierbij laat Littell zich inspireren door een studie van Klaus Theweleit over het onvolgroeide ik van de fascist, in 1977 gepubliceerd onder de titelMännerphantasien. Behalve een ijzersterke studie over Léon Degrelle en een onderzoek naar de wezenskenmerken van het fascisme is Het droge en het vochtige ook een bijzondere aanvulling op DeWelwillenden.